Szpital w Trzebnicy tonie w długach

Piotr Dytko, p.o. Dyrektora Szpitala im. Św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy w związku z tragiczną sytuacją Szpitala, którym przyszło mu zarządzać napisał list do władz, samorządowców i mieszkańców powiatu trzebnickiego. List ma charakter otwarty więc publikuję go na łamach portalu prawie w całości, w wersji w jakiej został przesłany do Jakuba Bronowickiego, Wójta Gminy Wisznia Mała:

Szanowny Panie Wójcie

Mijają dwa miesiące od kiedy objąłem obowiązki Dyrektora Szpitala im. Św, Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy. Sytuacja, w jakiej przejąłem Szpital jest niezwykle trudna. Jest to moment, w którym niezwłocznie należy przystąpić do poszukiwania optymalnego dla Szpitala rozwiązania, pozwalającego Szpitalowi stabilnie funkcjonować i realizować swoją misję.
W związku z powyższym, uznałem za konieczne przedstawienie Panu – z oczywistych względów, w dość skróconej fonnie – opisu sytuacji, w której znajduje się Szpital, w momencie przejęcia przeze mnie obowiązków Dyrektora. Uważam bowiem, że ze względu na społeczne znaczenie Szpitala wiedza o tym, co istotne dla tej jednostki, musi być znana wszystkim, którzy w jakiejkolwiek formie mogą wesprzeć działania Szpitala zmierzające do zażegnania kryzysu, w jakim się znalazł.

Ogólne informacje o Szpitalu

Szpital im. Świętej Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy jest podmiotem leczniczym, działającym w formie samodzielnego, publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Jest to jednostka wykraczająca – dzięki realizacji unikalnych świadczeń medycznych poza granice Powiatu Trzebnickiego i Województwa Dolnośląskiego. Renoma Szpitala to efekt wielu lat pracy wybitnych przedstawicieli świata medycyny, takich jak profesor Ryszard Kocięba i całego personelu medycznego tej placówki.
Szpital posiada infrastrukturę techniczną, pozwalającą na bezpieczne świadczenie usług medycznych. Pracująca w Szpitalu kadra spełnia wymagania Narodowego Funduszu Zdrowia, przewidziane dla realizowanego przez placówkę zakresu usług.

W Szpitalu funkcjonuje II oddziałów, w tym:

Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii,
Oddział Chirurgii Ogólnej,
Oddział Chirurgii Urazowo – Ortopedycznej,
Oddział Chorób Wewnętrznych,
Oddział Ginekologiczno – Położniczy,
Oddział Noworodków i Wcześniaków,
Oddział Pediatryczny z Pododdziałem Niemowlęcym,
Szpitalny Oddział Ratunkowy,
Blok Operacyjny,
Oddział Rehabilitacyjny,
Oddział Rehabilitacji Dziennej dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego.
dodatkowo prowadzone są 3 poradnie specjalistyczne (chirurgiczna, ortopedyczna i neonatologiczna) oraz Podstawowa Opieka Zdrowotna, w zakresie opieki nocnej i świątecznej.

W Szpitalu zatrudnionych jest 536 osób, w tym 394 osoby na umowę o pracę, 64 osoby na umowę zlecenie oraz 78 współpracujących, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W odniesieniu do struktury zatrudnienia w Szpitalu pracuje: 132 lekarzy, 170 pielęgniarek, 37 położnych, 5 ratowników medycznych, 23 fizjoterapeutów, 1 psycholog, 2 neurologopedów, 8 opiekunek, 7 diagnostów laboratoryjnych, 7 techników analityki medycznej, 12 techników elektroradiologii, 26 osób pozostałego personelu działalności podstawowej, 77 osoby personelu gospodarczego, 29 pracowników szeroko rozumianej administracji.

Rocznie w oddziałach Szpitala leczonych jest około 12 000 osób. Według danych za rok 2014 w Szpitalu hospitalizowano 10076 pacjentów w ramach lecznictwa stacjonarnego, 1541 w Oddziale Rehabilitacyjnym. W Oddziale Rehabilitacji Dziennej 181 dzieci zostało objętych leczeniem. W ramach Szpitalnego Oddziału Ratunkowego udzielono 13 241 świadczeń. Na Bloku Operacyjnym wykonano 3 002 zabiegi. W zakresie nocnej i świątecznej ambulatoryjnej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej udzielono 9 534 porad. W ramach poradni specjalistycznych zrealizowano 2 737 świadczeń

Sytuacja finansowa

Niestety całkowicie odmienna – w stosunku do potencjalnych możliwości Szpitala w zakresie prowadzenia działalności medycznej – jest jego bardzo trudna, ciągle pogarszająca się, sytuacja finansowa. Konsekwencją trwającej od wielu lat do dzisiaj sytuacji – kiedy koszty działalności Szpitala były i są istotnie wyższe od przychodów, w połączeniu z długami, które zostały przejęte przez Szpital podczas konsolidacji jednostek – jest spirala zadłużenia. Strata z lat ubiegłych liczona narastająco na koniec roku 2014 wyniosła prawie 43 miliony złotych.

Za pierwsze dwa miesiące bieżącego roku strata wyniosła: 630 tys. zł w styczniu oraz 839,5 tys. w lutym. Razem daje to kwotę prawie 1.5 mln zł straty za pierwsze dwa miesiące działalności. Konsekwencją ujemnych wyników finansowych Szpitala były i są ogromne problemy z utrzymaniem płynności finansowej – na dzień 10 marca była ona w praktyce utracona – oraz systematyczny wzrost zobowiązań wobec dostawców, pożyczkodawców, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i wielu innych podmiotów.

Obecnie zobowiązania Szpitala to blisko 30 mln zł, z czego natychmiast wymagalne wynoszą przeszło 7 milionów złotych. Z tej kwoty ponad 2 miliony zł stanowią zaległości wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za składki nieopłacone w 2014 roku. Szpital od początku bieżącego roku otrzymał 43 sądowe nakazy zapłaty. Na ich podstawie zostało wdrożonych 5 egzekucji komorniczych, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych 3 kwietnia br. w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego zajął konto bankowe Szpitala. Stosowane przez ostatnie lata metody ratowania płynności, poprzez zaciąganie pożyczek, ograniczanie bądź wręcz nieregulowanie zobowiązań, spowodowały gwałtowny wzrost kosztów finansowych Szpitala. Placówka obecnie nic posiada zdolności kredytowej i jest bardzo mało wiarygodnym partnerem handlowym.

Na przestrzeni ostatnich 6 lat zadłużenie Szpitala wzrosło przeszło dwukrotnie. Z bilansu 2009 roku (w którym to nastąpiło częściowe oddłużenie Szpitala, dzięki przekazanym z budżetu państwa środkom na zapłatę zobowiązań celowych) wynika, że zobowiązania Szpitala wynosiły 13,7 mln zł. W następnych latach zadłużenie systematycznie wzrastało, osiągając na koniec roku 2014 kwotę 28,2 mln złotych. W budżecie Szpitala najważniejszym i zarazem największym wydatkiem są koszty szeroko rozumianych wynagrodzeń. Wysokość tzw. kosztu pracy (w skład którego wchodzą koszty umów o pracę, umów zleceń oraz kontraktów) wyniosła w 2014 roku 24 239 798,23 zł.

Działania podjęte po 10 marca 2015 r.

Z chwilą objęcia obowiązków Dyrektora Szpitala, praca moja, jak i moich współpracowników koncentruje się na:

zapewnieniu ciągłości działania Szpitala utrzymaniu wysokiego poziomu świadczonych usług medycznych,
ratowaniu zdolności Szpitala do regulowania najbardziej istotnych płatności, w tym wypłaty wynagrodzeń, zakupu odczynników itp.
odblokowaniu konta bankowego zajętego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
wielokrotnych spotkaniach – negocjacjach z bankami i filmami pożyczkowymi, celem ratowania bieżącej płynności, obniżenia kosztów finansowych, sprawdzenia możliwości współpracy w kolejnych latach oraz w kontekście zbliżających się spłat rat kapitałowych, uzyskanych wcześniej pożyczek,
wyborze partnera do przeprowadzenia audytu Szpitala i opracowaniu programu naprawczego,
komunikowaniu się z personelem Szpitala, aby zapoznać się z opiniami pracowników i przekazywać na bieżąco informacje o istotnych problemach i oczekiwaniach,
uspokajaniu nastrojów pracowników i próbach przywrócenia zaufania pracowników Szpitala dla pracodawcy, a także budowaniu racjonalnych perspektyw dotyczących przyszłości jednostki.

W tym okresie podjąłem także decyzję o powołaniu Pełnomocnika Dyrektora ds. Akredytacji oraz Pełnomocnika Dyrektora ds. Praw Pacjenta. W obu przypadkach są to osoby pracujące w Szpitalu, dla których są to dodatkowe funkcje. Unieważniłem konkurs na dyżury lekarskie, aneksując umowy z lekarzami na trzy kolejne miesiące, aby zyskać czas na przeprowadzenie konkursu w nowej formule. Rozstrzygnięcie konkursu w poprzedniej wersji, wiązałoby się bowiem ze wzrostem kosztów dla Szpitala. Zakomunikowałem również pracownikom, że w obecnej sytuacji, nie są możliwe rozmowy o jakichkolwiek podwyżkach, bez względu na to, jakiej grupy zawodowej miałyby dotyczyć. W najbliższym czasie zamierzam powołać Radę Przyjaciół Szpitala im. Św. Jadwigi Śląskiej. Moim założeniem jest, aby Rada ta – działająca społecznie i składająca się z osób reprezentujacych wiele środowisk i podmiotów – wspierała Szpital, w drodze do osiągnięcia stabilizacji finansowej.

W poszukiwaniu najlepszych dróg oszczędności ogłosiłem konkursu dla pracowników i współpracowników Szpitala, na pomysły dotyczące oszczędności, optymalizacji i usprawnień. Wyszedłem bowiem z założenia, że to osoby wiele lat pracujące w Szpitalu – na różnych szczeblach – mają najlepszą i często niewykorzystywaną wiedzę o tym, gdzie takie rozwiązania można znaleźć lub wprowadzić.

Cały czas skupiam się także na diagnozowaniu sytuacji Szpitala i szukaniu rezerw, których uruchomienie mogłoby przynieść oszczędności w prowadzonej działalności podstawowej. Wiele czasu pochłania bieżąca działalność i problemy natury organizacyjnej, bardzo często powodowane niedoborami w zasobach Szpitala (jak choćby: mocno ograniczone zaplecze administracyjne, brak ujednoliconego systemu informatycznego, brak instrumentów do właściwej kontroli kosztów, źle funkcjonujący Dział Zamówień Publicznych i wiele innych).

Szanowny Panie Wójcie, te i inne zrealizowane i realizowane działania, to dopiero pierwszy krok ku uzdrowieniu sytuacji naszej jednostki. Uzyskane informacje o stanie Szpitala, wyniki prowadzonych rozmów i negocjacji oraz dostępnych analiz, były podstawą mojej decyzji o natychmiastowym przystąpieniu, niezależnie od działań bieżących, do przeprowadzenia kompleksowego audytu Szpitala i opracowania programu naprawczego. Audyt musi być zrealizowany, ponieważ problemów i barier w Szpitalu – nie tylko o charakterze finansowym jest wiele i wszystkie one muszą być opisane. Natomiast wynikający z audytu, profesjonalnie przygotowany i realny, a przede wszystkim wdrażany program naprawczy ma być narzędziem wprowadzenia Szpitala im. Świętej Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy na ścieżkę odzyskania stabilności finansowej.

Taki program, będący jednocześnie bardzo precyzyjnym planem wykonawczym, jest także jedynym na dzisiaj sposobem umożliwiającym podjęcie rozmów z bankami o restrukturyzacji zadłużenia Szpitala. Z przeprowadzonych symulacji finansowych wynika, że na samej obniżce oprocentowania – a przy całościowej restrukturyzacji zadłużenia jest to, jak najbardziej realne – możemy w skali roku uzyskać oszczędności na poziomie kilkuset tysięcy złotych. Niemniej jednak, na dzisiaj żaden z banków oferujących niższe od obecnie posiadanego przez Szpital oprocentowania nie chce podejmować rozmów, uzależniając je od pierwszych efektów wdrożenia programu naprawczego.

Program ów ma pomóc w odbudowaniu zaufania naszych partnerów. Chciałbym także, aby znaczący wkład pracy przy opracowaniu programu wnieśli pracownicy Szpitala, gdyż to oni w dużym stopniu będą ten program realizowali i są bezpośrednio zainteresowani przyszłością Szpitala.
Szanowni Panie Wójcie, kierunków w których Szpital może podążać jest bardzo wiele mam tu na myśli możliwą formę, strukturę właścicielska oraz zakres prowadzonej działalności. Najlepszy z nich, ma w moich założeniach wskazać program naprawczy Szpitala, który mam nadzieję będzie gotowy za 6 – 8 tygodni. Niemniej jednak na dzisiaj dwie kwestie są pewne. Po pierwsze, w mojej ocenie skończył się czas, w którym można było – poprzez systematyczne zadłużanie – odkładać problem finansowy Szpitala.

Realne kroki, zmierzające do naprawy sytuacji, muszą być wdrażane natychmiast, ponieważ trwanie w obecnym stanie spowoduje dramatyczny przyrost zadłużenia, zagrażający za chwilę nie tylko sarnemu Szpitalowi – co już ma miejsce – ale także Powiatowi Trzebnickiemu. który z mocy prawa odpowiada za wszelkie zobowiązania Szpitala.

Naprawa w pierwszym kroku powinna obejmować próby zbilansowania bieżącej działalności. Bez względu na wszystkie inne okoliczności oraz na obrany ostatecznie kierunek dla funkcjonowania Szpitala, trzeba podjąć próby ograniczenia straty generowanej na świadczeniu usług medycznych. Na dzisiaj bowiem bez kosztów obsługi zadłużenia oraz odpisu amortyzacyjnego – strata ta wynosi miesięcznie około 250 000 zł. Upraszczając oznacza to, że gdyby hipotetycznie założyć, że znajduje się ktoś, kto przejmuje całe zadłużenie Szpitala oraz koszty obsługi zadłużenia, to i tak po roku funkcjonowania w kasie Szpitala brakowało by około 3 000 000 zł.

Druga sprawa to konieczność osiągnięcia porozumienia i podjęcie działania – dla dobra Szpitala i jego pacjentów – ponad podziałami. W sytuacji, w której znalazł się Szpital potrzebne jest współdziałanie wszystkich zainteresowanych jego losem. Szpital. jako dobro wspólne, musi być przedmiotem bardzo szerokiego kompromisu.

Dlatego też, zwracam się do Paa Wójta deklarując. jednocześnie pełną otwartość na pomysły oraz chęć współpracy na każdym poziomie. Co oczywiste, bardzo ważne jest wsparcie Rady i Zarządu Powiatu Trzebnickiego. Żadna koncepcja nie może być bowiem realizowana bez akceptacji wyżej wymienionych organów, będących podmiotem tworzącym Szpital. Mam także nadzieję na pomoc Burmistrzów, Wójtów oraz Radnych Gmin Powiatu Trzebnickiego. Liczę również – tam gdzie będzie to możliwe i potrzebne – na życzliwość Wojewody Dolnośląskiego, Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz Kierownictwa Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Istotne będzie wsparcie ze strony Posłów na Sejm RP.

Warunkiem koniecznym dla skuteczności prowadzonych działań, będzie także ich zrozumienie i akceptacja przez Mieszkańców Powiatu Trzebnickiego i okolic. Szanowny Panie Wójcie, Szpital im. Św. Jadwigi Śląskiej jest ogromną wartością. To dobro, o które musimy wspólnie zadbać już dzisiaj.

Otrzymują: